Αξιολόγηση ασθενούς με πιθανό ΑΕΕ

Αξιολόγηση ασθενούς με πιθανό ΑΕΕ

Η αρχική αξιολόγηση ασθενούς με πιθανό ΑΕΕ είναι παρόμοια με αυτήν που γίνεται σε κάθε σοβαρά πάσχον άτομο: άμεση σταθεροποίηση των αεροφόρων οδών, αναπνοής και κυκλοφορίας. Ακολουθεί γρήγορη αξιολόγηση νευρολογικών ελλειμμάτων και πιθανών συνοδών νοσημάτων. Ο συνολικός σκοπός δεν είναι μόνο να αναγνωρίσουμε ένα πιθανό ΑΕΕ, αλλά και ν αποκλείσουμε καταστάσεις που μιμούνται το ΑΕΕ (έχουν παρόμοια συμπτώματα με το ΑΕΕ), να αναγνωρίσουμε άλλες καταστάσεις , που χρειάζονται άμεση παρέμβαση και να καθορίσουμε πιθανές αιτίες του ΑΕΕ για έγκαιρη δευτερογενή πρόληψη. Είναι σημαντικό σε αυτό το σημείο να ειδοποιηθεί έγκαιρα η ομάδα αντιμετώπισης ΑΕΕ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η σημαντικότερη πληροφορία από το ιστορικό είναι η ώρα έναρξης των συμπτωμάτων. Αυτή ορίζεται ως: η ώρα μέχρι την οποία ο ασθενής ήταν στην προηγούμενη του κατάσταση ή τελείως φυσιολογικός. Στους ασθενείς που δεν μπορούν να πουν αυτήν την πληροφορία ή ξύπνησαν με συμπτώματα ΑΕΕ σαν ώρα έναρξης ορίζεται η ώρα, κατά την οποία ήταν για τελευταία φορά ξυπνητοί και χωρίς συμπτώματα ή ήταν γνωστό, ότι ήταν «φυσιολογικοί».
Ο καθορισμός της ώρας έναρξης των συμπτωμάτων μπορεί να χρειαστεί να επιβεβαιωθεί από αυτόπτες μάρτυρες ή το προσωπικό του ΕΚΑΒ. Συχνά προηγούνται παρόμοια με τα τωρινά συμπτώματα , που υποχωρούν. Ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα υποχώρησαν πλήρως και κατόπιν επανεμφανίστηκαν ο χρόνος « μηδενίζεται» και σαν νέος χρόνος έναρξης λογίζεται η ώρα της επανεμφάνισης των συμπτωμάτων. Πάντως όσο περισσότερο διαρκούν τα παροδικά νευρολογικά συμπτώματα , τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να διαπιστωθούν νευροανατομικά εμφανείς εστιακές βλάβες στην DW. Δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί αν αυτό αποτελεί αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας με θρομβόλυση. Επιπρόσθετες πληροφορίες ως προς τις συνθήκες, κατά τις οποίες εμφανίστηκαν τα συμπτώματα, μπορεί να υποδηλώνουν άλλα αίτια των συμπτωμάτων αυτών. Παρόλο που δεν είναι απόλυτα σίγουρο, κάποια στοιχεία από το ιστορικό και νευρολογικά ευρήματα μπορεί να κατευθύνουν τον γιατρό προς άλλες κατευθύνσεις και αιτίες των τωρινών συμπτωμάτων. Είναι σημαντικό να ρωτήσουμε για προδιαθετικούς παράγοντες αθηροσκλήρωσης και καρδιοπάθειας, λήψη φαρμάκων, ημικρανία, κρίσεις Ε, λοίμωξη, τραύμα και κύηση. Πληροφορίες σχετικές με το αν θα επιλεγούν για ειδική θεραπεία (θρομβόλυση) είναι εξίσου σημαντικές. Πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες και συγγενείς ως προς το χρόνο έναρξης και το ιστορικό καθώς και τους τραυματιοφορείς είναι επίσης σημαντικό να αναζητούνται και πρέπει να ενθαρρύνονται οι τραυματιοφορείς να μεταφέρουν και κάποιο συγγενή μαζί του. Αυτό ισχύει κυρίως για αυτούς τους ασθενείς που δεν είναι σε θέση να μας δώσουν ασφαλείς πληροφορίες.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ
1)ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ
Αφού γίνει η αρχική εκτίμηση των αεροφόρων οδών, της αναπνοής και κυκλοφορίας και μέτρηση ειδικών παραμέτρων ζωτικών σημείων, όπως αρτηριακή πίεση, σφύξεις, κορεσμός και θερμοκρασία, ξεκινά πιο ενδελεχής εξέταση. Αυτή μπορεί να γίνει από τον παθολόγο των ΤΕΠ, τον νευρολόγο ή και τους δύο. Η γενική εξέταση είναι σημαντική για την αναγνώριση άλλων πιθανών καταστάσεων που ευθύνονται για τα συμπτώματα του ασθενούς, πιθανής αιτίας του ΑΕΕ, συνυπάρχουσες παθήσεις ή καταστάσεις που εμπλέκονται στην θεραπεία ενός ΑΕΕ. Η εξέταση της κεφαλής και του προσώπου μπορεί να αποκαλύψει σημάδια τραύματος ή κρίσης Ε. Ακρόαση του τραχήλου μπορεί να αποκαλύψει φυσήματα καρωτίδων. Ψηλάφηση, ακρόαση και επισκόπηση καρδιακή ανεπάρκεια. Ακρόαση των πνευμόνων επίσης καρδιακό φύσημα, αρρυθμία. Η γενική εξέταση του δέρματος, στίγματα διαταραχής της πηκτικότητας, αιμοπεταλιακών νόσων, τραύματα ή εμβόλων (Janeway lesions, οζίδια του Osler). Σημαντική είναι σχολαστική εξέταση για τη διαπίστωση συνυπαρχουσών παθήσεων, που σχετίζονται με την επιλεξιμότητα ως προς τη θεραπεία.

ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ
Η αρχική νευρολογική εξέταση πρέπει να είναι σύντομη αλλά σχολαστική. Σε αυτό το σημείο, αν το ιστορικό και τα συμπτώματα πιθανολογούν ένα ΑΕΕ ενεργοποιείται ο μηχανισμός αντιμετώπισης. Η χρήση συγκεκριμένης κλίμακας διαβεβαιώνει ότι εξετάζονται τα σημαντικά στοιχεία με ομοιόμορφο τρόπο εντός του χρόνου. Χρησιμοποιούμε την κλίμακα NIHSS. Με την κλίμακα ποσοτικοποιείται το νευρολογικό έλλειμμα, διευκολύνεται την επικοινωνία, αναγνωρίζεται η εντόπιση της απόφραξης, υπάρχει πρώιμη πρόγνωση, βοηθά στην επιλογή των ασθενών για ειδικές θεραπείες και αναγνωρίζει πιθανό κίνδυνο επιπλοκών. Παρόλο που το ΑΕΕ είναι η συχνότερη αιτία εστιακών συμπτωμάτων, υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που μπορεί να τα προκαλούν (stroke mimics). Αποτελούν το 3% (συχνότερα κρίσεις Ε, επιπεπλεγμένες ημικρανίες και αντίδραση μετατροπής) και δεν απεδείχθη αυξημένος κίνδυνος από την θρομβόλυση σε αυτούς τους ασθενείς. Παρόλο που δεν απεδείχθη αυξημένος κίνδυνος το ποσοστό σε εξειδικευμένα Κέντρα πρέπει να είναι <3% με μόνο CT χωρίς σκιαστικό (NCCT).

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις γίνονται επειγόντως (βλ Πίνακα) σε ασθενείς με πιθανό ΑΕΕ. Αυτές που γίνονται σε όλους είναι: σάκχαρο αίματος, ηλεκτρολύτες και εξετάσεις νεφρικής λειτουργίας, γενική αίματος και αριθμός αιμοπεταλίων, καρδιακοί δείκτες, χρόνος προθρομβίνης (PT), INR, aPTT. Η υπογλυκαιμία μπορεί να προκαλέσει εστιακά σημεία και συμπτώματα και η υπεργλυκαιμία σχετίζεται με πτωχή πρόγνωση. Σημαντικός είναι ο αριθμός των αιμοπεταλίων και σε αυτούς που παίρνουν βαρφαρίνη ή έχουν ηπατική δυσλειτουργία το PT/INR. Οι καρδιακοί δείκτες συχνά είναι αυξημένοι στο οξύ ΑΕΕ (στο 5-34% των ασθενών) και αυτή η αύξηση έχει προγνωστική σημασία. Η αύξηση της καρδιακής τροπονίνης Τ σχετίζεται με βαρύ ΑΕΕ και αυξημένη θνητότητα καθώς και με κακή πρόγνωση.
Διάφορες εξετάσεις γίνονται σε επιλεγμένους ασθενείς. Καθώς εμφανίστηκε η χρήση άμεσων αναστολέων της θρομβίνης (Dabigatran) ή του παράγοντα Xa (rivaroxaban, apixaban) είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποιές μελέτες μπορούν να βοηθήσουν ποιοτικά να καθορίσουμε αν υπάρχει αντιπηκτικό αποτέλεσμα. Το PT/INR δεν βοηθά να καθορίσουμε αν υπάρχει αντιπηκτικό αποτέλεσμα από το Dabigatran. Μπορεί να υπάρχει αυξημένη συγκέντρωση χωρίς μεταβολή του PT/INR.Το ΤΤ (thrombin time) είναι ένας ευαίσθητος δείκτης της δράσης του Dabigatrn και το φυσιολογικό ΤΤ αποκλείει την ύπαρξη σημαντικής δράσης, πάντως μπορεί να επηρεάζεται από άλλα αντιπηκτικά φάρμακα. Το ECT (ecarin clotting time) δείχνει γραμμική συσχέτιση με τα επίπεδα των άμεσων αναστολέων της θρομβίνης και ένα φυσιολογικό ECT αποκλείει μια σημαντική δράση άμεσου αναστολέα της θρομβίνης και δεν επηρεάζεται από άλλα αντιπηκτικά. ¨όμως αυτό το τεστ δεν γίνεται σε όλα τα Νοσοκομεία. Καθώς εμφανίστηκαν και άλλα φάρμακα όπως οι άμεσοι αναστολείς του παράγοντα Xa χρειάζονται εξειδικευμένες εξετάσεις.
Πέρα από τα αντιπηκτικά, όταν υπάρχει υπόνοια για χρήση άλλων φαρμάκων, ιδίως στους νέους χρήσιμες είναι οι τοξικολογικές εξετάσεις (κοκκαίνη, μεθαμφεταμίνη κλπ), που μπορεί να είναι η αιτία του ΑΕΕ. Αν και σπάνια οι γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας με ΑΕΕ μπορεί να είναι έγκυες. Η ΟΝΠ δεν προσφέρει πολλά στη διάγνωση του ισχαιμικού , αλλά είναι χρήσιμη στην υπαραχνοειδή και τις λοιμώξεις.
Επειδή το σημαντικότερο είναι ο χρόνος , η θρομβόλυση δεν πρέπει να καθυστερείται περιμένοντας τα αποτελέσματα του PT, aPTT και αριθμού αιμοπεταλίων, εκτός αν υποψιαζόμαστε διαταραχή της πηκτικότητας και θρομβοκυττοπενία, ο ασθενής έπαιρνε ηπαρίνη ή βαρφαρίνη ή δεν είμαστε βέβαιοι για την αντιπηκτική θεραπεία. Αναδρομικές μελέτες ασθενών που θρομβολύθηκαν έδειξαν πολύ χαμηλό ποσοστό απαρατήρητων θρομβοκυττοπενιών και διαταραχών της πήξης, που θα συνιστούσαν αντένδειξη για θρομβόλυση. Η μόνη εργαστηριακή εξέταση που απαιτείται σε όλους τους ασθενείς πριν την θρομβόλυση είναι το σάκχαρο. Είναι αποδεκτή η μέτρηση με stick δακτύλου.
Η χρησιμότητα της ακτινογραφίας θώρακα σαν ρουτίνα αμφισβητείται όταν δεν υπάρχει κλινική υπόνοια για υποκείμενη πνευμονική, καρδιακή ή αγγειακή πάθηση. Όπως και με τις προηγούμενες εργαστηριακές εξετάσεις η ακτινογραφία θώρακος δεν πρέπει να καθυστερήσει την θρομβόλυση, εκτός αν υπάρχει υποψία ειδικά για ενδοθωρακικές παθήσεις όπως ο διαχωρισμός της αορτής.
Όλοι οι ασθενείς πρέπει να κάνουν καρδιολογικό έλεγχο για να καθοριστεί αφενός η αιτία του ΑΕΕ και αφετέρου η άμεση και μακροχρόνια θεραπεία του ΑΕΕ. Αυτή η καρδιολογική εξέταση δεν πρέπει να καθυστερήσει την θρομβόλυση. Κολπική μαρμαρυγή είναι δυνατόν να διαγνωστεί στο αρχικό ΗΚΓ. Πάντως η απουσία της δεν αποκλείει την πιθανότητα να είναι η αιτία ενός ΑΕΕ. Γι αυτό η συνεχής καταγραφή (monitoring) και το Holter μπορεί να ανακαλύψει κολπική μαρμαρυγή και άλλες σοβαρές αρρυθμίες. Οξύ ΑΕΕ και οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου μπορεί να εμφανιστούν ταυτόχρονα. Το ισχαιμικό ΑΕΕ μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροκαρδιoγραφικές ανωμαλίες και ενίοτε καρδιομυοπάθεια μέσω νευροορμονικών μηχανισμών.
Λόγω της στενής σχέσης μεταξύ ΑΕΕ και καρδιολογικών ανωμαλιών, είναι σημαντικό να καταγραφεί η καρδιολογική κατάσταση του ασθενούς που προσέρχεται με ένα ΑΕΕ. Το αρχικό ΗΚΓ και οι καρδιακοί δείκτες μπορεί να αναγνωρίσουν ισχαιμία του μυοκαρδίου και αρρυθμίες. Προτιμάται η τροπονίνη εξαιτίας της αυξημένες ευαισθησία και ειδικότητας της σε σχέση με την CPK και την CPK-MB. Επαναλαμβανόμενα ΗΚΓ και δείκτες μπορούν να αποκαλύψουν σιωπηρή ισχαιμία ή παροξυντικές αρρυθμίες που δεν είχαν φανεί στην αρχική εξέταση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
Η κλινική εξέταση (ιστορικό, παθολογική, νευρολογική) αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της αξιολόγησης. Επειδή ο χρόνος τρέχει περιορισμένος αριθμός εξετάσεων είναι απολύτως απαραίτητος στις κατευθυντήριες οδηγίες. Οι επιπρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένου του καρδιολογικού και αγγειακού ελέγχου συχνά είναι χρονοβόρες και καθυστερούν την έναρξη της θρομβόλυσης. Τα πρωτόκολλα πρέπει σαφώς να καθορίζουν ποιες πρέπει να προηγηθούν της λήψης της απόφασης για θρομβόλυση και ποιες να έπονται.
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ:
1) Πρέπει να υπάρχει ένα οργανωμένο πρωτόκολλο επείγουσας αξιολόγησης ασθενούς με πιθανό ΑΕΕ (Class I, Level B). Ο στόχος είναι να αξιολογηθεί και να αρχίσει η θρομβόλυση 60 λεπτά μετά την εμφάνιση του ασθενούς στα ΤΕΠ. Ενθαρρύνεται η ανάδειξη μιας ομάδας αντιμετώπισης οξέως ΑΕΕ αποτελούμενη από γιατρούς, αδελφές και ακτινολόγους . Ασθενείς με ΑΕΕ πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά κλινικά και από νευρολόγο.
2) Συνιστάται η χρήση κλίμακας αξιολόγησης όπως η NIHSS.
3) Περιορισμένος αριθμός αιματολογικών, της πηκτικότητας και βιοχημικών εξετάσεων συνιστώνται κατά την αρχική αξιολόγηση στα ΤΕΠ και μόνο η μέτρηση του σακχάρου ΠΡΕΠΕΙ να προηγείται της ενδοφλέβιας χορήγησης rtPA (Ι,Β).
4) Αρχικό ΗΚΓ πρέπει να γίνεται σε ασθενείς με ΑΕΕ, αλλά δεν πρέπει να καθυστερήσει την θρομβόλυση.
5) Αρχική μέτρηση τροπονίνης πρέπει να γίνεται σε ασθενείς με ΑΕΕ, αλλά δεν πρέπει να καθυστερήσει την ενδοφλέβια χορήγηση rtPA.
6) Η χρησιμότητα σε υπερεπείγουσα αξιολόγηση της ακτινογραφίας θώρακα εν τη απουσία εμφανούς οξείας πνευμονικής, καρδιακής ή πνευμονικής αγγειακής νόσου δεν είναι σαφής. Αν γίνει, δεν πρέπει αναίτια να καθυστερήσει την έναρξη της θρομβόλυσης (ΙΙb, B).

Πηγη -  Γνωσιακή Βάση Νευρολογίας http://myneurology.eu

Βίντεο: Τεχνικές αποκατάστασης (χέρι) μετά από Εγκεφαλικό και Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση

Απλές κινήσεις της καθημερινότητας, για ανθρώπους που ζουν με νευρολογικές παθήσεις, μπορεί να είναι δύσκολες και μερικές φορές αδύνατον να πραγματοποιηθούν.
Στο βίντεο παρουσιάζεται η εξέλιξη στη θεραπευτική παρέμβαση και η νευρομυική επανεκπαίδευση με τη χρήση δυναμικού νάρθηκα.

Μετάφραση – Προσαρμογή για το 4disabled.gr : Γ.Σαββόπουλος

Επιμέλεια σελίδας: Παύλος Πωλαναγνωστάκης  Επιμελείται και το https://tbirehabilitation.wordpress.com

Πηγη - http://www.4disabled.gr/archives/13107

Αργοπορημένος λόγος ή γλωσσική διαταραχή;

Η γλωσσική ικανότητα του παιδιού εξελίσσεται με την ηλικία και την πάροδο του χρόνου. Έτσι λοιπόν, μικρό αλλά σημαντικό ποσοστό παιδιών μπορεί να παρουσιάσει σημαντική καθυστέρηση στην ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων. Συνήθως, οι γονείς την καθυστέρηση αυτή την αντιμετωπίζουν με το γνωστό «θα διορθωθεί μέχρι να πάει στο σχολείο». Αυτή όμως δεν είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση, διότι καθώς μεγαλώνουν αυτή η απλή καθυστέρηση μπορεί να μετατραπεί σε μια μεγαλύτερη δυσκολία στην κατανόηση και έκφραση του λόγου, η οποία μπορεί να συνεχιστεί και στην μετέπειτα ζωή τους.

Για παράδειγμα, ένα παιδί ηλικίας δύο ετών μπορεί να έχει καλή κατανόηση αλλά η έκφρασή του να είναι περιορισμένη, δηλαδή να χρησιμοποιεί 50 λέξεις χωρίς όμως να κάνει συνδυασμούς αυτών των λέξεων, αναφέρει η Μαρία Νάκες, Λογοθεραπεύτρια του Ψυχοπαιδαγωγικού Κέντρου «ΠΝΟΗ» Χαϊδαρίου του Κοινωνικού φορέα Κ.Σ.Δ.Ε.Ο «ΕΔΡΑ». Επομένως, τα νήπια κάτω από την ηλικία των τριών ετών, τα οποία εμφανίζουν μια αργοπορημένη ανάπτυξη του λόγου είναι κάποιες φορές δύσκολο να καθοριστεί εάν αυτές είναι φυσιολογικές διαδικασίες ή αποτελούν χαρακτηριστικά μιας διαταραχής του λόγου.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που δείχνουν εάν ένα παιδί θα ξεπεράσει ή όχι μια γλωσσική καθυστέρηση;

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις στην αναπτυξιακή διαδικασία που επιτρέπουν στους κλινικούς να προβλέψουν εάν ένα παιδί θα ξεπεράσει ή όχι μια γλωσσική διαταραχή. Παιδιά που έχουν πολλές πιθανότητες να ξεπεράσουν μια γλωσσική καθυστέρηση παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:

• Επικοινωνούν περισσότερο μη λεκτικά
• Πιο υψηλό βαθμό γλωσσικής κατανόησης σε τυποποιημένες μετρήσεις
• Πιο υψηλή αρθρωτική ακρίβεια (μικρότερες αρθρωτικές δυσκολίες)
• Μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στις συλλαβικές δομές
• Περισσότερες φωνητικές επινοήσεις
• Τυπικά υποδείγματα λαθών (φυσιολογικά λάθη)

Τα παιδιά που έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μια διαρκή γλωσσική διαταραχή στο επίπεδο της έκφρασης, παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:

• Οικογενειακό ιστορικό γλωσσικών διαταραχών
• Περιορισμένες και απλοποιημένες συλλαβικές δομές
• Περιορισμένες φωνητικές επινοήσεις
• Συχνή έλλειψη των αρχικών και τελικών συμφώνων
• Πολλά λάθη στα φωνήεντα
• Μη τυπικά λάθη
• Λιγότερο συμβολικό παιχνίδι

Επομένως, εάν παρατηρήσετε κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές στο παιδί σας θα ήταν χρήσιμο να επισκεφτείτε έναν λογοθεραπευτή για να αξιολογήσει και να εκτιμήσει εάν υπάρχει πράγματι κάποια δυσκολία που χρήζει άμεσης παρέμβασης ή απλά χρειάζεται λίγος χρόνος στο παιδί για να αναπτύξει τον λόγο και την ομιλία του. Σε κάθε περίπτωση πάντως πρέπει να θυμόμαστε πως η έγκαιρη διάγνωση σημαίνει και αποτελεσματικότερη θεραπεία.

πηγή: www.infokids.gr

www.eidikospaidagogos.gr

12+1 πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για την Σ.Κ.Π.

Συμβουλευτήκαμε την νευρολόγο, Δήμητρα Παπαδημητρίου.

Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας  είναι μία χρόνια νευρολογική πάθηση που ανήκει στην κατηγορία των απομυελινωτικών νόσων. Τα τελευταία χρόνια συναντάμε όλα και πιο συχνά ασθενείς με αυτή την πάθηση ενώ η εξέλιξη της επιστήμης έχει καταφέρει να αμβλύνει τα συμπτώματα της νόσου.

• Στο άκουσμα της ασθένειας μας έρχονται στο νου δύσκολες καταστάσεις υγείας. Διαφέρει ο ασθενής του τότε με τον ασθενή του σήμερα;

Πράγματι το όνομα της ασθένειας Κατά Πλάκας Σκλήρυνση (ΣΚΠ) παραπέμπει σε σημαντικού βαθμού αναπηρία χωρίς αυτό βέβαια να είναι αλήθεια. Η νόσος περιλαμβάνει μορφές με διαφορετική βαρύτητα παρόλο που όλες έχουν κοινό όνομα. Σήμερα με τα μέσα και την εμπειρία που διαθέτουμε είναι πλέον εφικτή μία έγκαιρη διάγνωση και άμεση αντιμετώπιση.

• Ποια είναι τα πρώτα δείγματα της ασθένειας;

Τα πρώτα συμπτώματα μπορούν να είναι όλα τα πιθανά νευρολογικά συμπτώματα ανάλογα με την περιοχή του νευρικού συστήματος που φλεγμαίνει. Πιο συχνά περιλαμβάνουνδιαταραχές στην όραση σε έναν οφθαλμό, κάποια διαταραχή της αισθητικότητας, ή κάποια αδεξιότητα στις κινήσεις των άκρων ή διαταραχές της ισορροπίας.

• Σε τι ηλικία συνήθως εμφανίζονται τα συμπτώματα;

Παρόλο που υπάρχει και παιδική μορφή της ΣΚΠ, τα συμπτώματα εμφανίζονται πιο συχνά μεταξύ 20-40 ετών. Συνήθως βέβαια η νόσος προυπάρχει της έναρξης των συμπτωμάτων.

• Υπάρχει τρόπος για να κρατηθεί η κατάσταση στάσιμη; Να βελτιωθεί;

Είμαστε τυχεροί σήμερα διότι λόγω της συνεχούς έρευνας και της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας έχουμε τη δυνατότητα να περιορίσουμε μέχρι και να μηδενίσουμε σε κάποιες περιπτώσεις τον αριθμό των υποτροπών, διατηρώντας μια πολύ καλή γενική φυσική κατάσταση. Οι δυνατότητες βελτίωσης υπάρχουν μεν αλλά έχουν να κάνουν τόσο με την μορφή της νόσου όσο και με το ίδιο το ιστορικό της νόσου για τον κάθε ασθενή. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία στην εκδήλωση της νόσου, για το λόγο αυτό τελευταία αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο η έννοια της εξατομικευμένης θεραπείας και αντιμετώπισης.

• Τι εξέλιξη υπάρχει στον τομέα της επιστήμης;

Οι εξελίξεις είναι πολλές και ραγδαίες. Ήδη τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια της πρόληψης των υποτροπών έχουν προστεθεί νέα πολύ αποτελεσματικά σκευάσματα, χωρίς αυτό βέβαια να ακυρώνει τις παλαιότερες θεπαρείες οι οποίες σε κάποιο ποσοστό ασθενών εξακολουθούν να δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα. Τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε να κυκλοφορούν και νέα φάρμακα ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην μείωση των υποτροπών αλλά και στη εξέλιξη της νόσου.

• Είναι αλήθεια πως η φαρμακευτική αγωγή είναι ιδιαίτερα ακριβή;

Αυτό είναι αλήθεια, το κόστος των θεραπειών κυμαίνεται από 600-1800 ευρώ μηνιαίως.Προς το παρόν στην Ελλάδα έχουμε τη δυνατότητα μέσω των ταμείων να προσφέρουμε στον κάθε ασθενή την καταλληλότερη θεραπεία ανεξαρτήτως κόστους, χωρίς να επιβαρύνεται ο ασθενής οικονομικά.

• Τι μπορεί να κάνει ο ασθενής για να βελτιώσει την κατάστασή του; Η γυμναστική είναι απαραίτητη; Τι είδους άσκηση;

Σίγουρα η άσκηση είναι εξαιρετικά σημαντική στην διατήρηση μιας καλής γενικής κατάστασης όπως και στην επαναφορά της κινητικότητας ή της ισορροπίας όταν υπάρχουν προβλήματα. Δεν θα πρέπει όμως ο ασθενής να υπερβαίνει τις δυνάμεις του, ούτε και να εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες.

• Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πάντα επιθετική ή μπορεί και να μην εκδηλώσει συμπτώματα ποτέ;

Όπως είπαμε και πιο πάνω υπάρχουν διαφορετικές μορφές εκδήλωσης και βαρύτητας. Υπάρχουν ασθενείς που εμφανίζουν ένα και μοναδικό σύμπτωμα, αυτό υποχωρεί και μετά δεν παρουσιάζουν κανένα άλλο σύμπτωμα ποτέ. Πρόκειται για καλοήθεις μορφές της νόσου. Στο ίδιο μικρό ποσοστό παρουσιάζονται και οι ιδιαίτερα επιθετικές μορφές. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών βρίσκεται κάπου στη μέση.

• Μια και μιλάμε για αυτοάνοση ασθένεια, τι ρόλο παίζει η ψυχολογία για την κατάσταση του ασθενούς;

Έχει αποδειχθεί για όλες τις αυτοάνοσες παθήσεις μία σημαντική συμμετοχή της ψυχολογίας στην αντίδραση και την κινητοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Φαίνεται ότι μετά από μεγάλο στρες υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες υποτροπής. Για το λόγο αυτό, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται στις μέρες μας, είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να μάθει να διαχειρίζεται το άγχος βρίσκοντας εποικοδομητικές διεξόδους.

• Η κρίση και το άγχος της εποχής έχουν αυξήσει τα κρούσματα της ασθένειας;

Δεν θα έλεγα ότι έχουν αυξήσει τα κρούσματα αλλά ένας ασθενής με διαγνωσμένη ΣΚΠ μπορεί να υποτροπιάσει σε περιόδους έντονου στρες και πίεσης.

• Τίθεται θέμα κληρονομικότητας;

Η ΣΚΠ είναι μια πολυπαραγοντική νόσος. Δεν έχει αναδειχθεί ξεκάθαρη γονιδιακή κληρονομικότητα ακόμη, υπάρχει ωστόσο μία προδιάθεση. Για παράδειγμα, σε μία οικογένεια στην οποία πάσχει ο ένας γονέας από τη νόσο το κάθε παιδί εμφανίζει 4% πιθανότητα να αναπτύξει τη νόσο. Όταν δε πάσχουν και οι δύο γονείς η πιθανότητα αυτή αυξάνεται στο 25%. Είναι ένα από τα θέματα που βρίσκονται ακόμη υπό διερεύνηση.

• Ποιο ρόλο καλείται να παίξει η οικογένεια; Πώς μπορεί να στηρίξει τον ασθενή;

Η στήριξη που προσφέρεται μέσα από την οικογένεια είναι εξαιρετικά σημαντική. Είναι απαραίτητο να κρατιούνται χαμηλοί τόνοι σε σχέση με τη νόσο, να αντιμετωπίζεται ουσιαστικά, να αποφεύγονται οι δραματοποιήσεις και να προσφέρεται ένα κλίμα ηρεμίαςστον ασθενή. Τα ιατρικά ζητήματα θα πρέπει να εναποθέτονται μόνο στον θεράποντα ιατρό αφού έχει χτιστεί μία συνεργασία εμπιστοσύνης.

• Υπάρχει κάποιος οργανισμός ή ομάδα στήριξης ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας;

Υπάρχει ο σύλλογος ασθενών ΣΚΠ  msassociationhellas.org και η ελληνική εταιρία για την ΣΚΠ www.gmss.gr ιδιαίτερα δραστήριοι στο χώρο.

Ευχαριστούμε την Δήμητρα ΠαπαδημητρίουMD PhD,
Επιμελήτρια Νευρολόγο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν.

http://www.jenny.gr

Πηγη - http://www.4disabled.gr/archives/13099

Σκλήρυνση κατά πλάκας: Πώς να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη

Επτά τρόποι με τους οποίους μπορείτε να κάνετε τη ζωή σας εύκολη αν πάσχετε από σκλήρυνση κατά πλάκας. Πρακτικές συμβουλές για τη διαρρύθμιση του χώρου.

Ακόμα και οι πιο απλές, καθημερινές δουλειές μπορούν να γίνουν μαρτύριο αν υποφέρετε από σκλήρυνση κατά πλάκας. Μπορείτε, όμως, να οργανώσετε το σπίτι σας με τέτοιο τρόπο, που να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη. Ας δούμε πώς μπορεί να γίνει αυτό.

Υπνοδωμάτιο

Αλλάξτε τη διαρρύθμιση του χώρου, ώστε να μπορείτε να μετακινηθείτε άμεσα στο κρεβάτι. Ανάλογα με την περίσταση, μπορείτε να εγκαταστήσετε βοηθητικά εξαρτήματα, όπως λαβές. Επίσης, καλή ιδέα είναι να αδειάσετε την ντουλάπα και τα συρτάρια σας από περιττά πράγματα, φροντίζοντας να έχετε γρήγορη και εύκολη πρόσβαση στα αντικείμενα που χρησιμοποιείτε συχνότερα.

Μπάνιο

Ακόμα και αν η περίπτωσή σας δεν είναι σοβαρή, είναι σημαντικό να εγκαταστήσετε λαβές για να κρατιέστε και να σας βοηθούν να σηκωθείτε από την τουαλέτα και την μπανιέρα, μιας και τα προβλήματα στην ισορροπία μπορούν να προκύψουν εντελώς απρόσμενα. Επενδύστε σε ένα σταθερό σκαμπό για την μπανιέρα, ώστε να κάθεστε αναπαυτικά.

Κουζίνα

Τοποθετείστε όλα τα πιάτα και σκεύη που χρησιμοποιείτε καθημερινά σε ένα ντουλάπι στο οποίο έχετε εύκολη πρόσβαση, χωρίς να χρειάζεται να σκύβετε ή να τεντώνεστε. Αφήστε τα πολύ χαμηλά ή ψηλά ράφια και ντουλάπια για όσα χρησιμοποιείτε σπανιότερα. Μια καλή ιδέα είναι ένα μικρό καροτσάκι, που θα σας απαλλάξει από το να κουβαλάτε τα πάντα μόνοι σας, καθώς και συσκευές όπως μπλέντερ, που θα κάνουν την προετοιμασία του φαγητού ευκολότερη. Μην ξεχάσετε να προμηθευτείτε με ένα κάθισμα που θα σας ξεκουράζει όσο κάνετε δουλειές που δεν απαιτούν κίνηση.

Σαλόνι

Στον καναπέ σας, αποφεύγετε τα μαλακά μαξιλάρια, και φροντίστε να έχουν πάχος. Το ιδανικό είναι να φτιάξετε τον χώρο σας με τέτοιο τρόπο που να μην χρειάζεται να λυγίζετε το σώμα σας ενώ κάθεστε και έπειτα να μπορείτε να σηκωθείτε εύκολα. Ένα μικρό τραπεζάκι δίπλα από τη θέση σας, στο οποίο θα βάζετε το κινητό σας, το τηλεκοντρόλ και ό,τι άλλο απαραίτητο είναι εξίσου καλή ιδέα. Επίσης, μην ξεχνάτε πως οι λάμπες που χρησιμοποιείτε πρέπει να είναι τουλάχιστον των 100 watt, μιας και η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να επηρεάσει και την όρασή σας.

Τραπεζαρία και γραφείο

Φροντίστε και εδώ ο χώρος να είναι καλά φωτισμένος. Παράλληλα, προσέξτε την αντηλιά που μπαίνει από τα παράθυρα, μιας και μπορεί να είναι επικίνδυνη για την όρασή σας. Οι καρέκλες πρέπει να μετακινούνται εύκολα, ενώ καλό θα ήταν να τοποθετήσετε μαξιλαράκια πάνω τους, για να μην πιέζετε τόσο το σώμα σας όταν κάθεστε και σηκώνεστε.

Γκαράζ

Αν έχετε γκαράζ, φροντίστε ο δρόμος προς το αυτοκίνητο να είναι άδειος και καθαρός, για να μετακινείστε πιο εύκολα και να αποφύγετε οποιονδήποτε κίνδυνο πεσίματος. Αν σκοπεύετε να μετακομίσετε, θα ήταν καλό να ψάξετε για σπίτι που το γκαράζ του είναι μεγαλύτερο από αυτό που πιστεύετε ότι χρειάζεστε, για να έχετε ακόμα μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.

Καθαριότητα

Έχει αποδειχθεί από μελέτες ότι οι περισσότερες πτώσεις συμβαίνουν κατά την διάρκεια της καθαριότητας του σπιτιού, συνεπώς επενδύστε σε συσκευές που περιορίζουν τις κινήσεις. Ένας ατμοκαθαριστής, και σκούπες/σφουγγαρίστρες με μακρύ κοντάρι, ή με κοντάρι που επιμηκύνεται θα κάνουν τις δουλειές σας πολύ πιο εύκολες.
Επιμέλεια: Θοδωρής Διάκος
http://www.iatronet.gr

Πηγη - http://www.4disabled.gr/archives/13016

Καρκίνος Μαστού: Ποιές γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο και πως μπορούν να βοηθηθούν!

Ευάγγελος Φιλόπουλος

Πολύ λίγες άλλες παθήσεις έχουν μελετηθεί τόσο εντατικά τις τελευταίες δεκαετίες όσο ο καρκίνος του μαστού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί τη συχνότερη μορφή καρκίνου στις γυναίκες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία απ’ όλο τον κόσμο 1 σε κάθε 9 - 12 γυναίκες, αναλόγως της χώρας διαβίωσης, θα εμφανίσει τη νόσο κάποια στιγμή στη ζωής της. Στη Ελλάδα η κατάσταση φαίνεται να είναι καλύτερη σε σχέση με τις χώρες του βόρειου ημισφαιρίου. Τα νέα περιστατικά που καταγράφωνται κάθε χρόνο στη χώρα μας υπολογίζονται, κατά προσέγγιση, στα 4.500, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 25% των περιπτώσεων καρκίνου που εμφανίζονται στις Έλληνιδες.
Η αιτιολογία της νόσου είναι πολυπαραγοντική. Σε αυτήν συμβάλλουν γενετικοί, μεταβολικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Οι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου που έχουν αναγνωριστεί είναι:
• Η μεγάλη ηλικία (το 80% των καρκίνων εμφανίζονται σε γυναίκες μεγαλύτερες των 50 ετών. Αυτός είναι ένας από τους σημαντικούς λόγους για τους οποίους στις περισσότερες χώρες ο πληθυσμιακός προληπτικός έλεγχος με μαστογραφία ξεκινά απ’ αυτή την ηλικία).
• Η ύπαρξη oικoγενειακού ιστoρικού (Τέτοιο επιβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό, που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης, έχουν οι γυναίκες με:

1.  Έναν ή περισσότερους συγγνείς 1ου ή 2ου βαθμού που εμφάνισε Καρκίνο του Μαστού σε νεαρή ηλικία (μικρότερη των 40-50 ετών, πριν την εμμηνόπαυση). Συγγενείς πρώτου βαθμού είναι οι γονείς, οι αδελφοί και τα παιδιά. 
2. Καρκίνο του Μαστού και ένα δεύτερο καρκίνο (όχι μεταστατικό) σε άλλο όργανο (ιδιαίτερα των ωοθηκών) σε ένα συγγενή 1ου  βαθμού. 
3. ΚΜ σε άρρενα συγγενή 1ου  βαθμού.
4. Δύο ή περισσότερους συγγενείς που εμφάνισαν ΚΜ σε οποιαδήποτε ηλικία.
5. Εβραϊκή καταγωγή (ασκεναζίμ) με έναν εξ αίματος συγγενή με Καρκίνο του Μαστού που διαγνώστηκε πριν από την ηλικία των 50 ή με καρκίνο των ωοθηκών σε οποιαδήποτε ηλικία.)

Η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού δεν σημαίνει αναγκαστικά ύπαρξη βλαβών (μεταλλάξεων) σε γονίδια που κληρονομούνται από τους γονείς στα παιδιά τους. Η αυξημένη συχνότητα καρκίνου του μαστού σε μία οικογένεια μπορεί να οφείλεται σε κοινές διατροφικές συνήθειες ή παρόμοιες συνθήκες ζωής.  Αν μία γυναίκα έχει να αναφέρει στο οικογενειακό ιστορικό της κάποια από τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω, θα πρέπει να επισκεφτεί εξειδικευμένο με τον καρκίνο του μαστού γιατρό ή να αναζητήσει συμβουλή από μία γενετική συμβουλευτική  ομάδα.
• Γενετικές μεταλλάξεις σε γονίδια που κληρονομούνται από τους γονείς στα παιδιά (Το 5-8% των καρκίνων του μαστού οφείλονται σε κληρονομούμενες μεταλλάξεις γονιδίων υψηλής διεισδυτικότητας, όπως είναι τα γονίδια BRCA-1, BRCA-2, PTEN, ATM κ.λ.π.). Οι γυναίκες με υποψία κληρονομικότητας αναγνωρίζονται από το επιβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό τους (δες προηγούμενη κατηγορία), μετά από ενδελεχή μελέτη του. Με ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις είναι δυνατόν να εντοπιστούν τα «χαλασμένα» γονίδια.
•  Η ύπαρξη σε προηγούμενη βιοψία μαστού διηθητικού ή μη διηθητικού καρκινώματος ή άτυπης υπερπλασίας. (Μία γυναίκα που έχει παρουσιάσει μία φορά καρκίνο του μαστού έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσει νέο καρκίνο στον ίδιο ή στον άλλο μαστό)
•  Η μεγάλη έκθεση σε νεαρή ηλικία σε ακτινoβoλία στην περιοχή του στήθους για τη θεραπεία κάποιας πάθησης.
Εκτός από τους αυτούς τους παράγοντες υπάρχουν και άλλοι, που έχουν μικρότερη επίδραση όπως είναι:
• Η έναρξη της περιόδου σε μικρή ηλικία και η παύση της σε μεγάλη ηλικία.
• Η μακροχρόνια λήψη αντισυλληπτικών και oρμoνικής υπoκατάστασης.
• Η ατεκνία ή η απόκτηση πρώτoυ παιδιoύ σε μεγάλη ηλικία.
• Η μεγάλη κατανάλωση oινoπνεύματoς και η παχυσαρκία.
Οι γυναίκες που εμφανίζουν έναν από τους σημαντικούς παράγοντες κινδύνου (και ακόμα περισσότερο όσες εμφανίζουν συνδυασμό των παραπάνω παραγόντων) θεωρούνται γυναίκες υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.
Στις ημέρες μας, στις ειδικές κλινικές μαστού, για την εκτίμηση αυτού του κινδύνου χρησιμοποιούνται ειδικά ερωτηματολόγια που μετά από στατιστική επεξεργασία αποδίδουν αριθμητικά την επικινδυνότητα που υπάρχει για μία γυναίκα να εμφανίσει καρκίνο του μαστού μέσα στα επόμενα 5 χρόνια ή σε όλη τη διάρκεια της ζωής της. Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς και σε συνδυασμό με την κλινική και απεικονιστική εξέταση ο θεράπων γιατρός μπορεί να αποκτήσει μία καλύτερη εικόνα του κινδύνου για την κάθε ασθενή του.
Πρόσφατα μία νέα μέθοδος χρησιμοποιείται σε επιλεγμένα κέντρα συμβάλλοντας στην καλύτερη εκτίμηση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του μαστού. Η μέθοδος στηρίζεται στην κυτταρολογική εξέταση των κυττάρων που συλλέγονται μετά από πλύση των γαλακτοφόρων πόρων (Ductal Lavage).
Με την εισαγωγή ενός ειδικού μικροκαθετήρα στους γαλακτοφόρους πόρους μπορεί να ενεθεί ποσότητα φυσιολογικού ορού η οποία ξεπλένει τον πόρο και συμπαρασύρει μεγάλο αριθμό κυττάρων από τα τοιχώματα του (Σκ.1). Τα κύτταρα αυτά αφού επεξεργαστούν από ειδικό μηχάνημα μπορούν να μελετηθούν στο κυτταρολογικό εργαστήριο (Σκ.2).
Εφόσον ο αριθμός των κυττάρων είναι ικανοποιητικός για έλεγχο η μελέτη τους μπορεί να αναδείξει ότι αυτά είναι φυσιολογικά, εμφανίζουν ατυπία ή είναι καρκινικά (Σκ.3). Ενώ αρχικά υπήρχε η ελπίδα ότι θα μπορούσε η μέθοδος να χρησιμεύσει ως ένα παπ-τεστ για τον μαστό, στη συνέχεια φάνηκε ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό.

Έκπλυση του γαλακτοφόρου πόρου και συλλογή των κυττάρων με τον ειδικό μικροκαθετήρα

 

Το ειδικό μηχάνημα κυτταρολογίας υγρής φάσης.

 

Κυτταρολογική εξέταση από το έκπλυμα των πόρων.

Αυτό που προσέφερε είναι μία πρόσθετη πληροφορία στην καλύτερη εκτίμηση της επικινδυνότητας που υπάρχει για την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες υψηλού κινδύνου και αυτό γιατί η ύπαρξη ατυπίας στα κύτταρα έχει φανεί ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου αρκετά σημαντικό.
Η μέθοδος εφαρμόζεται στη χώρα μας στην Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (με γενναιόδωρη προσφορά της εταιρείας AVON) και στο Αττικό Νοσοκομείο.
Οι γυναίκες που θα καταταγούν μετά από την ειδική διαδικασία αξιολόγησης τους στην ομάδα υψηλού κινδύνου θα πρέπει να:

• ενημερώνονται πλήρως για την κατάσταση τους 
• επιδεικνύουν αυξημένη επαγρύπνηση (δηλ. να μάθουν τη σύσταση των μαστών τους για να μπορούν να ελέγχουν και να αναγνωρίζουν μόνες τους τυχόν ύποπτες αλλαγές που θα εμφανίσουν. Επίσης, να ακολουθούν χωρίς απουσίες τον τακτικό προληπτικό έλεγχο που τους καθορίζουν οι θεράποντες γιατροί τους) 
• υποβάλλονται σε πρόγραμμα τακτικότερου ελέγχου (ανά 6μηνο κλινική εξέταση και κάθε 6 μήνες ή ένα χρόνο απεικονιστικός έλεγχος),
• προσαρμόσουν τον τρόπο ζωής τους, αποφεύγοντας τους παράγοντες κινδύνου (π.χ. παχυσαρκία, κατανάλωση οινοπνεύματος, χρήση Θ.Ο.Υ. κ.λ.π.) και υιοθετώντας συνήθειες που μειώνουν τον κίνδυνο (π.χ. δίαιτα με λίγα λιπαρά, τακτική σωματική άσκηση, θηλασμός για όσο το δυνατόν περισσότερο χρονικό διάστημα)
• λάβουν χημειοπροφύλαξη (ταμοξιφένη ή ραλοξιφένη).

Σε γυναίκες που μετά από εργαστηριακή επιβεβαίωση αποδειχθεί η ύπαρξη μεταλλαγμένων γονιδίων εκτός της παραπάνω ενέργειες θα πρέπει σε συνεργασία με τους ειδικούς γιατρούς να εξετάσουν την πιθανότητα να υποβληθούν σε προφυλακτική μαστεκτομή και ωοθηκεκτομής.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και για τις γυναίκες υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να μη ξεχνάμε το γεγονός ότι παρ' όλη την μεγάλη συχνότητα εμφάνισης της νόσου (η οποία θα συνεχίσει να υφίσταται και στο άμεσο μέλλον), υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για την ακόμα πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της, αφού με βάση τα υπάρχοντα επιδημιολογικά στοιχεία προκύπτει ότι συνεχώς επιμηκύνεται και βελτιώνεται η επιβίωση όσων γυναικών έχουν προσβληθεί από αυτήν.
Αυτό σε μεγάλο βαθμό αποδίδεται στις νέες θεραπευτικές μεθόδους, όμως, πολύ περισσότερο οφείλεται στο γεγονός ότι ολοένα και πιο συχνά η νόσος ανακαλύπτεται στα αρχικά στάδια ανάπτυξης της, χάρις στην αυξημένη επαγρύπνηση των γυναικών με τακτικότερη συμμετοχή σε προληπτικούς ελέγχους.

Ευάγγελος Φιλόπουλος

Ο Ευάγγελος Φιλόπουλος είναι Χειρουργός, Διευθυντής Κλινικής Μαστού Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και Πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, 

mail: efilopoulos@yahoo.gr

Βρείτε τον Ευάγγελο Φιλόπουλο στο Facebook, στο pinterest και διαβάστε τις αναρτησεις του στο tumblr

Τι κληρονομεί το άτομο με Διαβήτη; Ποιές εξετάσεις προβλέπουν τους «μελλοντικούς» ασθενείς;

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 δεν αποτελεί κληρονομική πάθηση με την κλασική έννοια. Εάν κάποιος από τους γονείς πάσχει από αυτόν, δεν τον μεταβιβάζει οπωσδήποτε στα παιδιά του.

Αυτό το οποίο κληρονομεί το άτομο με διαβήτη είναι κάποια γονίδια που αυξάνουν τη προδιάθεση για νόσο. Ωστόσο, ένα άτομο με προδιαθεσικά γονίδια μπορεί να μην εμφανίσει ποτέ τη νόσο, παρ’ ότι διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να την παρουσιάσει.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, εάν ένα παιδί έχει μητέρα ή αδέλφια με διαβήτη τύπου 1, έχει 3 στις 100 πιθανότητες να παρουσιάσει και το ίδιο τη νόσο, ενώ εάν πάσχει ο πατέρας του, το παιδί έχει 6% πιθανότητες να παρουσιάσει την ίδια μορφή διαβήτη.

Επειδή τα ποσοστά αυτά είναι πολύ χαμηλά, οι συστάσεις των γιατρών προς τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 είναι ότι μπορούν να κάνουν παιδιά. Εάν, όμως, η γυναίκα έχει διαβήτη, συνιστάται να συλλάβει το παιδί της προγραμματισμένα ώστε να φροντίσει να έχει πολύ καλή ρύθμιση του σακχάρου της και έτσι να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης οποιωνδήποτε προβλημάτων στο έμβρυο αλλά και στην ίδια.

Εκτός από την κληρονομικότητα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1. Τέτοιοι παράγοντες είναι ιώσεις (όπως ορισμένοι εντεροϊοί ή ο ιός της ερυθράς ή της παρωτίτιδας) και η πρόωρη έκθεση του παιδιού σε διάφορα αλλεργιογόνα (όπως η έναρξη τροποποιημένου γάλατος ή στερεών τροφών πολύ νωρίς τον πρώτο χρόνο της ζωής).

Πιστεύεται ότι ο μητρικός θηλασμός ενδεχομένως προσφέρει κάποια προστασία στην εμφάνιση της νόσου, γι’ αυτό και πραγματοποιείται μεγάλη μελέτη σε διάφορες χώρες, η οποία στο μέλλον θα δείξει εάν η αφαίρεση ορισμένων αλλεργιογόνων από το γάλα της αγελάδας και η χορήγηση ειδικού γάλακτος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά τα οποία έχουν υψηλό γενετικό κίνδυνο για την εμφάνισή του.

Τρόποι αντιμετώπισης

Οι ακρογωνιαίοι λίθοι στην αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 είναι η ινσουλινοθεραπεία, η άσκηση, η υγιεινή διαιτητική αγωγή και η ψυχολογική υποστήριξη του ατόμου και της οικογένειάς του.

Η ιδανική ισορροπία είναι αυτή που εξασφαλίζει τον άριστο γλυκαιμικό έλεγχο και προστατεύει το άτομο τόσο από τις οξείες επιπλοκές της νόσου (την υπογλυκαιμία και την κετοξέωση), όσο και από τις χρόνιες (την μικροαγγειοπάθεια και την μακροαγγειοπάθεια).

Ο στόχος της θεραπευτικής αγωγής είναι τα επίπεδα του σακχάρου αίματος να είναι όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο φυσιολογικό για όλο το υπόλοιπο της ζωής, ώστε να εκμηδενιστεί σχεδόν ο κίνδυνος επιπλοκών.

Οι ινσουλίνες που χορηγούνται στα άτομα με διαβήτη τα τελευταία χρόνια δεν προέρχονται από ζώα, όπως συνέβαινε παλιά, αλλά είναι ανθρώπινες ινσουλίνες που παρασκευάζονται με σύγχρονες τεχνικές και είναι πολύ καθαρές.

Υπάρχουν οι παραδοσιακές ανθρώπινες ινσουλίνες ταχείας, μέσης και μακράς δράσης (διαλυτή ανθρώπινη ινσουλίνη, σοφανική ινσουλίνη) και τα ανάλογα ινσουλίνης, που μπορεί να είναι υπερταχείας δράσης (ινσουλίνες aspart, lispro, glulisine) και μακράς δράσης (ινσουλίνες glargine και detemir). Τα ανάλογα υπερταχείας δράσης δρουν μέσα σε 5 λεπτά και διαρκούν 4 ώρες, ενώ τα ανάλογα μακράς δράσης διαρκούν 24 ώρες ή περίπου 24 ώρες.

Υπάρχουν επίσης έτοιμα μίγματα που περιέχουν συνδυασμό ινσουλινών ταχείς και μέσης ή βραδείας δράσης σε σταθερή αναλογία (30-70 ή 50-50).

Στους ασθενείς μπορεί επίσης να τοποθετηθεί αντλία συνεχούς χορήγησης ινσουλίνης. Πρόκειται για μία συσκευή που διοχετεύει ινσουλίνη μέσω ενός καθετήρα στον υποδόριο χώρο, δηλαδή στην περιοχή κάτω από το δέρμα όπου παραδοσιακά γίνονται οι ενέσεις ινσουλίνης. Η συσκευή διαθέτει αισθητήρα και πληκτρολόγιο, ώστε να καθορίζει ο ασθενής τη δόση του φαρμάκου που χρειάζεται.

Οι εξετάσεις που «προβλέπουν» τους μελλοντικούς ασθενείς

Χάρη στην εξέλιξη της Ιατρικής είναι πλέον εφικτό να προβλεφθεί με μεγάλη ακρίβεια ποιο άτομο θα παρουσιάσει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Σε αυτό βοηθούν ορισμένοι γενετικοί δείκτες, καθώς και ειδικά αντισώματα (λέγονται αντινησιδιακά, αντι-ινσουλινικά, αντι-GAD και αντι-ΙΑ2 ), τα οποία ανιχνεύονται χρόνια πριν από την εμφάνιση της νόσου.

Η ταυτόχρονη παρουσία πολλαπλών αντισωμάτων αυξάνει πολύ τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου και επιτρέπει τον εντοπισμό των ατόμων υψηλού κινδύνου ευκολότερα.

Ωστόσο, παρά τη δυνατότητα έγκαιρης ανίχνευσης όσων κινδυνεύουν να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 1, δεν υπάρχει ακόμη κάποια αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος ανακοπής της ανοσολογικής διεργασίας που οδηγεί στη καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος. Με άλλα λόγια, προς το παρόν δεν υπάρχει τρόπος να αποτραπεί η ανάπτυξη της νόσου.

Ανδριανή Βαζαίου Παιδίατρος,Αναπληρώτρια Διευθύντρια Α’ Παιδιατρικής Κλινικής, Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»

https://www.kartadiaviti.gr

Πηγη - http://www.4disabled.gr/archives/12971

Η μέθοδος της Εξαναγκαστικά Προκαλούμενης Κινητικής Θεραπείας Constraint Induced Movement Therapy Τι είναι;

Η μέθοδος της Εξαναγκαστικά Προκαλούμενης Κινητικής Θεραπείας Constraint Induced Movement Therapy

Τι είναι;

Η μέθοδος της εξαναγκαστικά προκαλούμενης κινητικής θεραπείας, είναι μια ευρέως διαδεδομένη θεραπευτική προσέγγιση στο πεδίο της αποκατάστασης ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο και κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Στόχος της μεθόδου είναι να «επανεκπαιδεύσει τον εγκέφαλο» του ασθενή, ώστε να «αναδιοργανώσει» τα δίκτυά του μετά από μια σοβαρή νευρολογική βλάβη, μέσω της εξαναγκαστικής και σκόπιμης χρήσης των προσβεβλημένων άκρων του σώματος.

Η θεωρία αυτή βασίζεται στις έρευνες του Dr. Edward Taub και των συνεργατών του στο πανεπιστήμιο της Alabama. Οι έρευνές του έδειξαν ότι οι ασθενείς μπορούν να «μάθουν» να βελτιώνουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν τα προσβεβλημένα άκρα τους, αποφεύγοντας τη μονόπλευρη χρήση του σώματος, ασχέτως με τη χρονιότητα του περιστατικού. Με τον τρόπο αυτό αυξάνουν σημαντικά το ποσοστό χρήσης των προσβεβλημένων άκρων τους στις δραστηριότητες καθημερινής διαβίωσης, βελτιώνοντας σημαντικά την κινητικότητα τους.

Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες παρεμβάσεις στο τομέα της νευροαποκατάστασης, που έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί αξιοσημείωτες μεταβολές στην οργάνωση και στη λειτουργία του εγκεφάλου μετά από μια νευρολογική βλάβη.

Στο ερευνητικό εργαστήριο του Dr. Taub διερευνώνται διαφορετικές εφαρμογές της μεθόδου, όπως για παράδειγμα, η εφαρμογή σε ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο, σκλήρυνση κατά πλάκας, κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Επίσης γίνονται εφαρμογές και για τα κάτω άκρα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται εφαρμογή της μεθόδου και σε παιδιατρικό πληθυσμό που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, κρανιοεγκεφαλική κάκωση και άλλες νευροκινητικές διαταραχές.

CITherapy - Παρέμβαση στο Άνω Άκρο

 Η μέθοδος, όπως εφαρμόζεται στο ερευνητιό εργαστήριο του πανεπιστημίου της Alabama, προβλέπει τη σκόπιμη χρήση του προσβεβλημένου άνω άκρου, ενώ ταυτόχρονα περιορίζεται το μη προσβεβλημένο άκρο, ακινητοποιώντας το με ένα νάρθηκα κατά το 90% της διάρκειας της ημέρας, για διάστημα μεγαλύτερο από 2 έως 3 εβδομάδες, ανάλογα με τη βαρύτητα κάθε περιστατικού.

Η επιτυχία της μεθόδου βασίζεται στο γεγονός ότι ξεπερνά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα κατά τη νευροαποκατάσταση, αυτό της τάσης για αποφυγή της χρήσης του προσβεβλημένου άνω άκρου, κατάσταση γνωστή ως «επίκτητη αχρησία», που εμφανίζεται σύντομα μετά από ένα εγκεφαλικό η κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Η αυξημένη εξαναγκαστική χρήση του χεριού, αποδεδειγμένα προκαλεί αυξημένη αναδιοργάνωση του εγκεφάλου, δηλαδή επιστράτευση μεγαλύτερου μέρους του εγκεφάλου ώστε να παραχθεί η επιθυμητή κίνηση, σε σχέση με πριν τη παρέμβαση.

Μεγάλος αριθμός ασθενών με εγκεφαλικό επισόδιο και κρανιοεγκεφαλική κάκωση έχει λάβει τη συγκεκριμένη μορφή θεραπευτικής παρέμβασης στα διάφορα ανά τον κόσμο εξιδεικευμένα κέντρα θεραπείας που συνεργάζονται με τη συγκεκριμένη κλινική. Οι ασθενείς εμφάνιζαν ήπια εώς σχετικά βαριά συμπτοματολογία,οι οποίοι μετά το πέρας του προγράμματος, εμφάνισαν σημαντική βελτίωση στην ικανότητα να χρησημοποιούν το προσβεβλημένο άκρο τους (χέρι ή πόδι) σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής.

Έρευνες έχουν δείξει ότι για να μπορεί η μέθοδος να είναι εφαρμόσιμη και πρακτική, θα πρέπει ο ασθενής να μπορεί επικοινωνεί στοιχειωδώς, να εμφανίζει μερική κάμψη ώμου με δυνατότητα μερικής έκτασης αγκώνα, καθώς και να εμφανίζει μερική κάμψη και έκταση των δαχτύλων.

Επίσης συστήνεται ο περιορισμός να λαμβάνει χώρα τις ώρες που το άτομο είναι δραστήριο, αποφεύγοντας τις ώρες ένδυσης – απόδυσης και προσωπικής υγιεινής (τουαλέτα, μπάνιο, κ.τ.λ.). Η ημερήσια διάρκεια περιορισμού του μη προσβεβλημένου άκρου θα πρέπει να αυξάνεται σταδιακά.

Επίσης για την επιτυχία του προγράμματος ο ασθενής πρέπει να μπορεί να ακολουθεί το ημερήσιο πρόγραμμα ασκήσεων μόνος του, χωρίς την επίβλεψη από το θεραπευτή του.
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία προτείνονται διαφορετικοί τρόποι περιορισμού του υγιούς άκρου, ανάλογα με το κινητικό επίπεδο του προσβεβλημένου άκρου και την ανάγκη για υποβοήθηση των κινήσεων. Για παράδειγμα ο περιορισμός μπορεί να γίνει με ολική περίδεση του υγιούς άνω άκρου, με νάρθηκα ακινητοποίησης καρπού και δαχτύλων, ή μαλακό γάντι.

Άλλες εφαρμογές τις μεθόδου είναι:

1. Στο κάτω άκρο ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο, κάκωση νωτιαίου μυελού και κάταγμα ισχίου.
2. Άνω άκρο παιδιών με εγκεφαλική παράλυση. 
3. Άνω και κάτω άκρο σε ασθενής με κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
4. Αδυναμία συντονισμού των δαχτύλων σε μουσικούς που εμφανίζουν εστιακή δυστονία του χεριού (focal hand dystonia)
5. Στην επικοινωνία αφασικών ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο

Πηγή:   http://www.ergotherapist.gr/index.php/άρθρα/γενικά/12-πληροφορίες-για-τον-ενήλικα/17-η-μέθοδος-της-εξαναγκαστικά-προκαλούμενης-κινητικής-θεραπείας-constraint-induced-movement-therapy.html

(Βίντεο)Η 29η Οκτωβρίου παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για το Εγκεφαλικό επεισόδιο

Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για το ΑΕΕ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό για τα ΑΕΕ το 2006. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι να υπογραμμιστεί η σοβαρότητα και τα αυξημένα ποσοστά εμφάνισης της νόσου, να δοθεί έμφαση στην ανάγκη για τον σχεδιασμό νέων στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας της νόσου, ενώ παράλληλα να τονιστεί η ανάγκη να εξασφαλιστούν ποιοτικότερες και αποδοτικότερες υπηρεσίες φροντίδας και υποστήριξης για τους επιζώντες.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός για το ΑΕΕ (World Stroke Organization) την ημέρα αυτή επιλέγει να δώσει έμφαση στην γυναίκα και στις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το ΑΕΕ στον γυναικείο πληθυσμό, προωθώντας την καμπάνια με τίτλο «Είμαι Γυναίκα».
Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε ΕΔΩ

---

Ένα εξαιρετικό βίντεο για το ΑΕΕ , την ζωή μετά από αυτό και την σημασία της ανεξάρτητης και λειτουργικής διαβίωσης!
Με αυτό το βίντεο η Ελληνική Εταιρεία Αγγειακών Εγκεφαλικών Νόσων,
ως Εθνική Εταιρεία – Μέλος της World Stroke Organization,
τιμά την 29η Οκτωβρίου παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο
Στο video η ελληνική απόδοση έγινε με την συνεργασία της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας και της ΕΕΑΕΝ.

Video Player

00:33

00:55

01:32

Use Up/Down Arrow keys to increase or decrease volume.

http://www.ergotherapist.gr/

Πηγη: 4disabled.gr/archives/12935

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός κατά των Εγκεφαλικών Επεισοδίων (World Stroke Organization), έχει καθιερώσει την 29η Οκτωβρίου, ως Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικών Επεισοδίων για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη «σύγχρονη αυτή πανδημία», η οποία απειλεί, όχι μόνο την επιβίωση, αλλά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Τα στοιχεία είναι ανησυχητικά, καθώς τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου, σε ά...τομα ηλικίας άνω των 60 ετών και την πιο συχνή αιτία αναπηρίας. Επίσης, είναι η πέμπτη πιο συχνή αιτία θανάτου σε άτομα ηλικίας 15-59 ετών. Κάθε χρόνο, σχεδόν 6 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο, ενώ ένας στους έξι συνανθρώπους μας κινδυνεύει να υποστεί Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο κάποια στιγμή στη ζωή του. Κάθε 6 δευτερόλεπτα, ένα θανατηφόρο Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο συμβαίνει κάπου στον κόσμο. Επιπρόσθετα, τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια θεωρούνται η δεύτερη συχνότερη αιτία άνοιας και προκαλούν σοβαρές σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές, αλλά και οικονομικές επιπτώσεις, όχι μόνο στους επιζώντες ασθενείς, αλλά και στις οικογένειές τους.
Ως Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) ορίζεται η βλάβη του εγκεφαλικού παρεγχύματος αγγειακής αιτιολογίας, που οφείλεται είτε σε διακοπή της παροχής του αίματος στην πάσχουσα περιοχή (ισχαιμικό ΑΕΕ), είτε από αιμορραγία ως επακόλουθο της ρήξης ενός αγγείου (αιμορραγικό ΑΕΕ).
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός κατά των Εγκεφαλικών Νόσων οργανώνει μία παγκόσμια εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού, με στόχο την ελάττωση της επίπτωσης των Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η εκστρατεία αυτή ενημέρωσης, έχει διετή διάρκεια και αποσκοπεί στην επίτευξη των παρακάτω στόχων:
• Κατανόηση των παραγόντων κινδύνου για εκδήλωση Αγγειακού Εγκεφαλικού Επεισοδίου (π.χ. υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης).
• Αύξηση της σωματικής άσκησης.
• Διακοπή καπνίσματος.
• Περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ.
• Υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, με στόχο την αποφυγή της παχυσαρκίας.
Η έγκαιρη έναρξη φυσικοθεραπείας, αποτελεί αναντικατάστατη μορφή παρέμβασης, η οποία και σχετίζεται με την καλύτερη έκβαση της νόσου και την ικανοποιητική λειτουργικότητα του ασθενή. Η μορφή και η ένταση της θεραπείας, θα πρέπει να καθορίζεται από τις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

http://www.physio-pedia.com/Stroke#Physiotherapy

Μια λίστα που θα σας βοηθήσει να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη

Μια λίστα που θα σας βοηθήσει να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη
Βασιζόμαστε στη ζωή μας σε τόσα πράγματα που τελικά μας προκαλούν πόνο, άγχος και ανησυχίες κι αντί να προσπαθήσουμε να απελευθερωθούμε, καταλήγουμε να είμαστε προσκολλημένοι σε αυτά, κάνοντας τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη από ό,τι είναι. Παρακάτω διαβάστε μια λίστα με 15 πράγματα στα οποία πρέπει να πείτε «όχι», κάνοντας έτσι τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη και πολύ πιο ευχάριστη. Αρχίζοντας από σήμερα κιόλας, μπορείτε να αλλάξετε οτιδήποτε δεν σας αρέσει και να το κάνετε καλύτερα.
1. Πείτε «όχι» στην ανάγκη σας να έχετε πάντοτε δίκιο
Τόσοι πολλοί άνθρωπου νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε πάντοτε δίκιο και δεν αντέχουμε στην ιδέα ότι μπορεί να κάνουμε λάθος. Μάλιστα, είναι τόσο έντονη αυτή η ανάγκη μας που δεν αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο που ελλοχεύει να καταλήξουν άδοξα διάφορες σχέσεις μας, γιατί δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι το άγχος που έχουμε και μεταδίδουμε. Πραγματικά, δεν αξίζει. Οποτεδήποτε νιώσετε ξανά την ανάγκη να πεταχτείτε σε μια κουβέντα βγάζοντας την άκρη για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αναρωτηθείτε το εξής: «Προτιμώ να έχω δίκιο ή να έχω φίλους;». Αλήθεια, πόση σημασία έχει; Είναι τόσο μεγάλος ο εγωισμός μας τελικά;
2. Πείτε «όχι» στην ανάγκη σας να ελέγχετε τα πάντα
Δεν χρειάζεται να έχετε τον έλεγχο για οτιδήποτε συμβαίνει με όλους, τους φίλους, την οικογένειά σας, τη σχέση σας. Είτε πρόκειται για συναδέλφους είτε για τους γονείς σας είτε για το/τη σύντροφό σας, απλώς ηρεμήστε κι αφήστε να παίρνουν κι άλλοι ευθύνες για όσα συμβαίνουν. Επιτρέψτε σε όλους να είναι ο εαυτός τους, αλλά προπαντός, κάντε αυτό το δώρο σε εσάς και θα δείτε πόσο ανάλαφροι θα αισθανθείτε ξαφνικά.
3. Πείτε «όχι» στις κατηγορίες
Ξεπεράστε την ανάγκη σας να ρίχνετε το φταίξιμο στους άλλους για όσα έχετε ή όσα δεν έχετε, για όσα νιώθετε ή για όσα δεν νιώθετε. Σταματήστε να μεταθέτετε τις ευθύνες και αναλάβετε όσες σας αναλογούν για πράγματα στα οποία φταίτε.
4. Πείτε «όχι» στην αυτολύπηση
Πόσοι άνθρωποι δεν υποβαθμίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους επειδή σκέφτονται αρνητικά και θεωρούν ότι δεν αξίζουν σαν άνθρωποι ή δεν θεωρούν ότι μπορούν να τα καταφέρουν; Μην πιστεύετε οτιδήποτε σας υπαγορεύει το μυαλό σας, ειδικά αν είναι κάτι αρνητικό και σας οδηγεί στην αυτολύπηση. Αξίζετε πολύ περισσότερα από αυτό.
5. Πείτε «όχι» στους περιορισμούς του μυαλού σας
Διώξτε μακριά τις σκέψεις σας ότι δεν είστε ικανοί να κάνετε οτιδήποτε υπάρχει στο νου σας. Μην σκέφτεστε τι νομίζετε ότι μπορείτε ή δεν μπορείτε να κάνετε, τι είναι δυνατό και τι αδύνατο. Από εδώ και μπρος, μην επιτρέψετε ξανά στον εαυτό σας να περιορίσει τις δυνατότητες σας, γιατί θα είστε πάντα κολλημένοι στο λάθος σημείο. Ανοίξτε τους ορίζοντες σας και πετάξτε!
6. Πείτε «όχι» στη γκρίνια
Εγκαταλείψτε την ανάγκη σας να παραπονιέστε για τόσα πολλά πράγματα καθημερινά. Για ανθρώπους, καταστάσεις, γεγονότα που σας έκαναν δυστυχισμένους, λυπημένους και κατηφείς. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε έτσι και καμιά περίσταση δεν μπορεί να σας δημιουργήσει αυτά τα συναισθήματα αν δεν το επιτρέψετε εσείς. Δεν είναι οι καταστάσεις που υποδαυλίζουν αυτά που νιώθετε, αλλά ο τρόπος που επιλέγετε να βλέπετε τα πράγματα. Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη που έχει η θετική σκέψη απέναντι στα πράγματα.
7. Πείτε «όχι» στην κριτική
Ξεφορτωθείτε το κομμάτι του εαυτού σας που ζει και τρέφεται από την κριτική που ασκεί σε ανθρώπους που είναι απλώς διαφορετικοί από εσάς ή από ό,τι περιμένατε να εξελιχθούν. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί, κι όμως στη βάση μας είμαστε όλοι ίδιοι. Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, όλοι θέλουμε να αγαπάνε και μας αγαπήσουν κι όλοι θέλουμε να μας καταλαβαίνουν οι συνάνθρωποί μας. Όλοι κάτι αναζητάμε στη ζωή κι όλοι κάτι ευχόμαστε, γι αυτό ας μην κρίνετε κανέναν, γιατί κάποιος άλλος θα βρεθεί να κρίνει εσάς.
8. Πείτε «όχι» στον εντυπωσιασμό
Σταματήστε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να εντυπωσιάσετε τους άλλους και να παριστάνετε ότι είστε κάτι που δεν είστε για να κάνετε τους άλλους να σας συμπαθήσουν. Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Τη στιγμή που θα σταματήσετε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να γίνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είστε, όταν θα ρίξετε όλες τις μάσκες, τότε θα αποδεχτείτε ουσιαστικά τον εαυτό σας και θα καταλάβετε ότι οι άνθρωποι πρέπει να σας αγαπούν για τον πραγματικό σας εαυτό, όχι για έναν ιδανικό μεν, αλλά ψεύτικο εαυτό που τους παρουσιάζετε.
9. Πείτε «όχι» στην αντίσταση προς τις αλλαγές
Οι αλλαγές είναι καλές, μας βοηθούν να προχωρήσουμε μπροστά, ακόμα και αν στην αρχή φαίνονται επώδυνες και δύσκολες. Οι αλλαγές όμως μας οδηγούν να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Συνεπώς, ακολουθήστε το ένστικτό σας, αγκαλιάστε τις αλλαγές, μην αντιστέκεστε σε αυτές και θα ανακαλύψετε το πραγματικό νόημά τους.
10. Πείτε «όχι» στις ταμπέλες
Σταματήστε να βάζετε ταμπέλες στους ανθρώπους, στα πράγματα και στα γεγονότα που δεν καταλαβαίνετε, λέγοντας ότι είναι περίεργα ή διαφορετικά. Αντί αυτού, προσπαθήστε να διευρύνετε τους ορίζοντές σας δειλά δειλά. Άλλωστε, το μυαλό δουλεύει καλύτερα όταν είναι ανοιχτό.
11. Πείτε «όχι» στους φόβους
Ο φόβος δεν υπάρχει, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που έχετε δημιουργήσει στο μυαλό σας. Διορθώστε τις λάθος αντιλήψεις που έχετε για τα πράγματα μέσα σας και θα δείτε τρομερές αλλαγές και στους εξωτερικούς παράγοντες που σας επηρεάζουν, γιατί πλέον δεν θα σας φοβίζει τίποτα.
12. Πείτε «όχι» στις δικαιολογίες
Αφήστε κατά μέρους τις δικαιολογίες, γιατί δεν τις χρειάζεστε πια. Πολλές φορές περιορίζουμε τους εαυτούς μας, καθώς προβάλλουμε συνεχώς δικαιολογίες. Αντί να ψάχνουμε πώς θα βελτιώσουμε τον εαυτό μας μεγαλώνοντας, λέμε ψέματα ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, χρησιμοποιώντας όλες τις δικαιολογίες που μπορεί κανείς να σκεφτεί, δικαιολογίες που στο 99,9% δεν είναι αληθινές.
13. Πείτε «όχι» στα φαντάσματα του παρελθόντος
Είναι δύσκολο, φυσικά και είναι δύσκολο να ξεκολλήσουμε από το παρελθόν, πόσο μάλλον αν το παρόν μας φαίνεται δύσκολο και το μέλλον τρομακτικό. Ωστόσο, ας θυμηθούμε ότι το παρόν είναι στην ουσία το μόνο πράγμα που έχουμε, γιατί το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει χτυπήσει ακόμα την πόρτα. Επίσης, το παρελθόν που τόσο επιζητάτε και επικαλείστε δεν ήταν ονειρικό όταν ήταν η καθημερινότητά σας. Γι’ αυτό σταματήστε να παραπλανάτε τον εαυτό σας. Δηλώστε παρών σε ό,τι κι αν συμβαίνει τώρα στη ζωή σας, χαρείτε την παρούσα στιγμή, γιατί έτσι κι αλλιώς, η ζωή είναι ένα ταξίδι κι όχι απλώς ένας προορισμός. Έχετε στο νου σας μια ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντος που επιθυμείτε, αλλά μην ξεχνάτε να ζείτε το παρόν σαν να μην υπάρχει αύριο!
14. Πείτε «όχι» στην προσκόλληση
Η έννοια της προσκόλλησης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην προσκολλάται κανείς στα πράγματα, στους ανθρώπους, στα μέρη, στο χρόνο. Ωστόσο, τη στιγμή που θα αποκολληθείτε από όλα αυτά και θα μάθετε να ζείτε ελεύθεροι από παντός είδους εξαρτήσεις και προσκολλήσεις, θα μάθετε να αγαπάτε πραγματικά, μιας και αυτές οι δυο έννοιες δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Η προσκόλληση συνδέεται με το φόβο, την αγωνία που μας κυριεύει να μην χάσουμε όλα όσα θεωρούμε πολύτιμα, που στην ουσία όμως δεν είναι. Από την άλλη μεριά, η αγάπη, η πραγματική αγάπη είναι αγνή, ευγενής και ανιδιοτελής, γιατί όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει φόβος και προσκόλληση. Διαχωρίζοντας αυτά τα δυο και ζώντας απαλλαγμένοι από την προσκόλληση, θα είστε πραγματικά ευτυχισμένοι, ήρεμοι, ψύχραιμοι και ανεκτικοί. Θα μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τα πάντα χωρίς την παραμικρή προσπάθεια, κι αυτή είναι μια κατάσταση που δεν περιγράφεται με λόγια.
15. Πείτε «όχι» στο να ζείτε τη ζωή που θέλουν οι άλλοι για εσάς
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που δεν ζουν τη ζωή που ονειρεύτηκαν, αλλά τη ζωή που θέλουν οι γύρω τους για αυτούς. Ζουν σύμφωνα με τις απόψεις των γονιών, των δασκάλων, των φίλων, των συντρόφων τους, αγνοώντας τα δικά τους θέλω και τις δικές τους επιθυμίες. Δεν ακούν τη φωνή της καρδιάς τους που φωνάζει, γιατί είναι πολύ απασχολημένοι προσπαθώντας να ικανοποιήσουν όλους τους άλλους, ζώντας σύμφωνα με τις προσδοκίες των τρίτων κι όχι τις δικές τους. Ξεχνούν τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους, αυτό που θέλουν πραγματικά, αυτό που χρειάζονται και τελικά φτάνουν να ξεχνούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ξυπνήστε! Ζούμε μια φορά και η ζωή που ζούμε πρέπει να είναι δική μας κι όχι των άλλων. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας και ζήστε την όπως εσείς θέλετε!

Πηγή: http://www.4disabled.gr/archives/12868

Κατασκευάστηκαν φακοί επαφής για το γλαύκωμα

Μία νέα ανακάλυψη ήρθε για να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που απασχολεί δεκάδες ασθενείς.
Μία επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών με επικεφαλής την Μυρτώ Κορογιαννάκη δημιούργησαν φακούς επαφής με ειδικό σύστημα χορήγησης φαρμάκων για ασθενείς με γλαύκωμα.
Χρησιμοποιώντας υαλουρονικό οξύ κατασκευάσαν τους συγκεκριμένους φακούς οι οποίοι είναι σε θέση να χορηγούν την αγωγή απευθείας στο μάτι με ελεγχόμενο τρόπο.
Μέχρι σήμερα όσοι έπασχαν από γλαύκωμα χρησιμοποιούσαν φαρμακούχες οφθαλμικές σταγόνες δύο φορές την ημέρα προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πάθηση. Ωστόσο αυτές οι οφθαλμικές σταγόνες είναι αναποτελεσματικές, καθώς μόλις το 5% του φαρμάκου περνά στον κερατοειδή.
Οι νέοι αυτοί φακοί τοποθετούνται απευθείας στο μάτι διοχετεύοντας τη φαρμακευτική αγωγή απευθείας στον κερατοειδή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η κα Κορογιαννάκη ανήκει στην ομάδα των ερευνητών του εργαστηρίου Heather Sheardown οι οποίοι προσπαθούν να βρουν τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους χορήγησης φαρμάκων τόσο για το μπροστινό όσο και για το πίσω μέρος του ματιού.

http://www.sofokleousin.gr

Η συγκινητική εξομολόγηση της Μαρίας Χούκλη για τον καρκίνο: Παλεύεις με τα θηρία

Ένα μήνυμα εκ βαθέων απευθύνει, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού, η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Μαρία Χούκλη.

Η Μαρία Χούκλη, μια γυναίκα που έχει νικήσει τον καρκίνο εδώ και αρκετά χρόνια, μιλάει για τα συναισθήματα του θυμού, του φόβου και του πόνου που βιώνει μια γυναίκα μέσα από αυτή την περιπέτεια. «Το σώμα σου εξαθλιώνεται, αλλάζει, χαράσσεται δια βίου. Για πολύ καιρό η μόνη σου επιθυμία είναι να ξημερώσει και να είσαι καλά. Να νυχτώσει και να κοιμηθείς ήσυχα», λέει χαρακτηριστικά.

«Ο καρκίνος του στήθους είναι ιάσιμος. Θα το ξαναπώ. Ο καρκίνος του στήθους είναι ιάσιμος. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Μπορεί να θεραπευθεί, αν εντοπιστεί νωρίς. Το μόνο που έχετε να φοβηθείτε είναι ο φόβος. Πρέπει να τον διασχίσετε και να περάσετε απέναντι. Θα περάσετε απέναντι».

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση της Μαρίας Χούκλη Πρακτορείο FM:

«Κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για το κακό, όσο ενημερωμένος κι αν είναι. Η είδηση ότι διαγνώστηκε καρκίνος στο στήθος σε χτυπάει σαν κεραυνός. Αλλάζει εντός σου τον ρυθμό του κόσμου. Σε θυμώνει, σε τρομάζει, σε απελπίζει. Απλώνεται γύρω σου ένας γυάλινος θόλος που αφήνει έξω όσα μέχρι τότε ήταν η καθημερινότητά σου.

Μετά η ζωή σε τραβάει από το μανίκι κι έτσι πρέπει. Ανασκουμπώνεσαι και ορμάς κατά πάνω στον εσωτερικό εχθρό. Όταν σου συμβαίνει κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σου συμβαίνει. Αλλά μην αποθαρρύνεστε. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι οι άνθρωποι. Απλώς οι γύρω σου χρειάζεται να μπορούν και να θέλουν να κολυμπήσουν μαζί σου στην ίδια φορά του χειμάρρου. Αρκεί να είναι εκεί για να σε κρατήσουν μην πέσεις δίνοντας τη μεγάλη μάχη. Η μάχη σε αυτή την περίπτωση είναι πόλεμος. Ιδίως στους δύσκολους καιρούς μας περισσότερο από ποτέ είναι και ένας πόλεμος οικονομικός διαχωρισμών - αποκλεισμών. Πάντοτε όμως θα είναι ένας αγώνας προσωπικός που έχει στρατηγική, έχει τακτική, απώλειες μικρές ήττες, αλλά φέρνει τη μεγάλη νίκη.

Τα γεγονότα μετά την είδηση ότι εμφάνισες καρκίνο του στήθους έχουν πολύ πόνο και φόβο. Το σώμα σου εξαθλιώνεται, αλλάζει, χαράσσεται δια βίου. Για πολύ καιρό η μόνη σου επιθυμία είναι να ξημερώσει και να είσαι καλά. Να νυχτώσει και να κοιμηθείς ήσυχα. Να το πω αλλιώς. Μπαίνεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με άγρια θηρία. Θα σε κομματιάσουν, αλλά είναι στο χέρι σου να βρεις την έξοδο και να βγεις στο φως. Γιατί ο καρκίνος του στήθους είναι ιάσιμος. Θα το ξαναπώ. Ο καρκίνος του στήθους είναι ιάσιμος. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Μπορεί να θεραπευθεί, αν εντοπιστεί νωρίς. Μετά όλα ασφαλώς θα είναι αλλιώς. Αλλά δεν θα είσαι λιγότερο γυναίκα.

Η ζωή μετά θα είναι πιο ουσιαστική. Αναδιατάσσονται οι προτεραιότητες. Αξιολογείς διαφορετικά πρόσωπα και καταστάσεις. Κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για το κακό. Αλλά το μόνο που έχετε να φοβηθείτε είναι ο φόβος. Πρέπει να τον διασχίσετε και να περάσετε απέναντι. Θα περάσετε απέναντι».

ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ οφέλη στην υγεια - Infographic

ΔΕΠΥ και Συναισθήματα- Τεχνικές διαχείρισης

Εάν το παιδί σας ή κάποιος από τους μαθητές σας έχει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ίσως γνωρίζετε τα βασικά συμπτώματα, όπως παρορμητικότητα, απροσεξία, υπερκινητικότητα, ονειροπόληση. Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ, ωστόσο, μοιράζονται κι άλλο ένα σύμπτωμα, που συχνά δεν αναφέρεται. Το σύμπτωμα αυτό είναι η δυσκολία τους να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.

Υπάρχουν επίσημα κριτήρια τα οποία η διεπιστημονική ομάδα χρησιμοποιεί για τη διάγνωση της ΔΕΠΥ. Η δυσκολία με τα συναισθήματα δεν είναι ένα από αυτά. Ωστόσο, ερευνητές και ειδικοί πολύ συχνά αναφέρουν ότι τα συναισθήματα παίζουν σημαντικό ρόλο στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα παιδιά με ΔΕΠΥ.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δεν έχουν διαφορετικά συναισθήματα από αυτά των συνομηλίκων τους. Νιώθουν τον πόνο, τον θυμό, τη θλίψη, την απογοήτευση, την τεμπελιά και την ανησυχία ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι.

Σε τι διαφέρουν όμως τα συναισθήματα των παιδιών με ΔΕΠΥ;

Τα συναισθήματα των παιδιών με ΔΕΠΥ, όπως θυμός, άγχος, απογοήτευση, κόπωση, θλίψη, κτλ, είναι πιο συχνά και μεγαλύτερης έντασης σε σχέση με τους συνομηλίκους τους. Ακόμη, διαρκούν περισσότερο κι επηρεάζουν το σύνολο της ζωής του παιδιού και κατ” επέκταση και της οικογένειάς του.

Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, μπορούν να εκδηλώσουν ποικίλες συμπεριφορές. Κάποια παιδιά ίσως να μην μπορούν να σταματήσουν όταν είναι θυμωμένα ή αγχωμένα για κάτι. Άλλα πάλι δυσκολεύονται να ξεκινήσουν ή να ολοκληρώσουν μια δραστηριότητα όταν νιώθουν πλήξη.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ συνήθως:

• Απογοητεύονται πολύ εύκολα και παραιτούνται
• Ανησυχούν πολύ ή για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και για ασήμαντα πράγματα
• Δυσκολεύονται να ηρεμήσουν όταν είναι θυμωμένα ή κάτι τα ενοχλεί
• Νιώθουν ότι αδικούνται ακόμα και με την παραμικρή επίπληξη και κριτική
• Γίνονται ανυπόμονα όταν θέλουν να αποκτήσουν κάτι

Παρουσιάζουν ακόμη δυσκολίες με την εργασιακή μνήμη, κάτι που τους δυσκολεύει να κρατήσουν την ευρύτερη εικόνα της κατάστασης που βιώνουν και επικεντρώνονται στο τι αισθάνονται εκείνη τη στιγμή και μόνο.

Τα παιδιά χωρίς ΔΕΠΥ μαθαίνουν μεγαλώνοντας να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Στα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι πιο αργή η ανάπτυξη δεξιοτήτων ελέγχου των συναισθημάτων. Συνήθως η άμεση συγκίνηση της στιγμής επηρεάζει όλες τις σκέψεις τους.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;

Η αποδοχή των συναισθημάτων του παιδιού είναι το πρώτο βήμα. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως πως η αποδοχή των συναισθημάτων δε σημαίνει αποδοχή όλων των συμπεριφορών. Το παιδί με ΔΕΠΥ θα πρέπει να διδαχθεί σταδιακά να ξεχωρίζει την κακή συμπεριφορά, να την αναγνωρίζει και να κατανοεί τις συνέπειές της.

Όταν το παιδί με ΔΕΠΥ είναι εκτός ελέγχου και θυμωμένο δεν ωφελεί να γίνει καμία συζήτηση εκείνη τη στιγμή. Καλό θα είναι να ξεκινήσουμε μία συζήτηση αφού το παιδί έχει ηρεμήσει και έχουμε εξασφαλίσει τη βλεμματική επαφή. Καμία συζήτηση δεν θα πρέπει να ξεκινά όταν το παιδί βλέπει τηλεόραση ή παίζει κάποιο παιχνίδι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Καλό θα είναι να κρατάτε σημειώσεις. Θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τι ακριβώς δημιούργησε τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, αλλά θα σας δώσει την ευκαιρία αργότερα να δείτε με μία πιο αντικειμενική ματιά τα γεγονότα. Οι σημειώσεις θα αποτελούν και χρήσιμη πηγή πληροφοριών για τους ειδικούς που εμπλέκονται στην εκπαίδευση του παιδιού.

Αποφεύγουμε να χρησιμοποιήσουμε αρνητικές εκφράσεις. Επίσης, το λεξιλόγιο και το ύφος της συζήτησης θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στο επίπεδο του παιδιού.

Σημαντικό είναι επίσης να αποφεύγονται οι ατέρμονες και μεγάλες συζητήσεις. Συνήθως κουράζουν το παιδί κι έχουν αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Δημιουργούμε ένα χώρο time out. Εκεί το παιδί θα μπορεί να αποσυρθεί μέχρι να ηρεμήσει.

Στη σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να βρείτε παιχνίδια- τεχνικές διαχείρισης θυμού για παιδιά:

Παιχνίδια-Τεχνικές διαχείρισης θυμού για παιδιά

Η συναισθηματική διαπαιδαγώγηση είναι σχετικά δύσκολη, κυρίως για κάποιον που δεν την έχει διδαχθεί. Εκεί όμως βρίσκεται και η ομορφιά, να μαθαίνουμε ταυτόχρονα με τα παιδιά μας.

Φώτης Παπαναστασίου

Ειδικός Παιδαγωγός

MSc Σχολική Ψυχολογία

www.eidikospaidagogos.gr

Τι προκαλεί η έλλειψη βιταμίνης Β12

Τι προκαλεί η έλλειψη βιταμίνης Β12

Δημοσίευση: 29-12-2011, 13:13 Τελευταία ανανέωση: 29-12-2011, 13:13

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Η βιταμίνη Β12 είναι μια βασική πρωτεΐνη, που παίζει πολλούς ρόλους στον οργανισμό, καθώς είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και τη διατήρηση υγιούς του νευρικού συστήματος, για την παραγωγή του DNA και για τη δημιουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Καθώς γερνάμε, όμως, ελαττώνεται η ικανότητα του οργανισμού να την απορροφά από τα τρόφιμα, με συνέπεια να παρουσιάζεται ανεπάρκεια σε αυτήν, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Η ανεπάρκεια μπορεί να υπάρχει επί χρόνια και να προκαλεί πλειάδα συμπτωμάτων, τα οποία είναι πιθανό να εκληφθούν λανθασμένα ως κάτι άλλο ή να αποδοθούν στα γηρατειά.
Η σοβαρή ανεπάρκειά της οδηγεί σε αναιμία, την οποία μπορούν εύκολα να διαγνώσουν οι αιματολογικές εξετάσεις. Ομως στα λιγότερο χαρακτηριστικά συμπτώματά της συμπεριλαμβάνονται μυϊκή αδυναμία, κόπωση, τρέμουλο, ασταθής βάδιση, ακράτεια, υπόταση, κατάθλιψη και άλλες διαταραχές της ψυχικής διάθεσης, καθώς και νοητικά προβλήματα όπως η κακή μνήμη.
Αν και τα φυσιολογικά επίπεδά της διαφέρουν από εργαστήριο σε εργαστήριο, σε γενικές γραμμές ανεπάρκεια της Β12 θεωρείται στους ενηλίκους κάθε επίπεδο κάτω από 250 πικογραμμάρια ανά χιλιοστό του λίτρου ορού αίματος (pg/ml).

Αποθήκευση και πηγές

Οπως όλες οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, έτσι και η Β12 είναι υδατοδιαλυτή, αλλά ο οργανισμός αποθηκεύει τις έξτρα ποσότητές της στο ήπαρ και σε άλλους ιστούς.

Αν ένας άνθρωπος έχει επαρκή αποθέματα και ξαφνικά αρχίσει να την καταναλώνει σε ανεπαρκείς ποσότητες, η ανεπάρκεια μπορεί να εκδηλωθεί έπειτα από χρόνια.

Αν, όμως, ένας άνθρωπος δεν έχει επαρκείς ποσότητες αποθηκευμένες στον οργανισμό του και μειώσει την κατανάλωσή της από τα τρόφιμα, η ανεπάρκεια μπορεί να εκδηλωθεί πολύ πιο σύντομα – συνήθως μέσα σε έναν χρόνο για τους ενηλίκους, πιο γρήγορα για τα νήπια.

Οι συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις της βιταμίνης είναι 2,4 μικρογραμμάρια την ημέρα για τα άτομα ηλικίας 14 ετών και άνω, 2,6 μικρογραμμάρια ημερησίως για τις εγκύους και 2,8 μικρογραμμάρια για τις γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους.
Στη φυσική της μορφή, η βιταμίνη Β12 υπάρχει σε σημαντικές συγκεντρώσεις μόνο στα ζωικής προελεύσεως τρόφιμα, κυρίως στο συκώτι (83 μικρογραμμάρια ανά μερίδα των 100 γραμμαρίων). Καλές διατροφικές πηγές της είναι επίσης τα άλλα κόκκινα κρέατα, η γαλοπούλα, τα ψάρια και τα οστρακόδερμα. Μικρότερες ποσότητες διαθέτουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αυγά και το κοτόπουλο.

Οι ομάδες υψηλού κινδύνουΟι καλές φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12 είναι ελάχιστες, μάλιστα η βιταμίνη απορροφάται δύσκολα από αυτές. Οι περισσότεροι αυστηρά χορτοφάγοι και τα νήπια που θηλάζουν πρέπει να καταναλώνουν συμπληρώματα ή εμπλουτισμένα δημητριακά για πρωινό ώστε να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες της Β12.
Ορισμένοι μικροοργανισμοί, όπως το βακτήριο σπιρουλίνα και ορισμένα φύκια, περιέχουν μια ψευδομορφή της, την οποία δεν μπορεί να αξιοποιήσει ο οργανισμός, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος τιμή τη μέτρησή της στο αίμα. Αξιόπιστη πηγή της δεν αποτελούν ούτε τα φύκια και το κριθάρι.

Στα ζωικά τρόφιμα, η Β12 είναι ενωμένη με τις πρωτεΐνες και πρέπει να απελευθερωθεί με τη βοήθεια των πεπτικών οξέων και ενός ενζύμου, για να μπορέσει να απορροφηθεί.

Ετσι, οι χρόνιοι χρήστες αντιόξινων φαρμάκων, καθώς και φαρμάκων για το έλκος, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ανεπάρκειας της Β12 και συχνά χρειάζονται καθημερινό συμπλήρωμα της βιταμίνης.
Επιπλέον, τα επίπεδα των πεπτικών οξέων μειώνονται με την ηλικία. Υπολογίζεται ότι ποσοστό έως 30% των ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών δεν διαθέτουν αρκετά πεπτικά οξέα ώστε να απορροφούν τη Β12 από τα τρόφιμα. Γι’ αυτό και συχνά συνιστάται στα άτομα αυτά να παίρνουν συμπλήρωμα ή να επιλέγουν εμπλουτισμένα με τη Β12 τρόφιμα.

Πότες και φολικό οξύ
Αυξημένο κίνδυνο ανεπάρκειας της Β12 διατρέχουν επίσης οι πότες (το αλκοόλ μειώνει την απορρόφησή της), όσοι έχουν χειρουργηθεί για παχυσαρκία ή πεπτικό έλκος και όσοι παίρνουν αμινοσαλικυλικό οξύ (για φλεγμονώδη νόσο του εντέρου ή φυματίωση) ή το αντιδιαβητικό φάρμακο μετφορμίνη. Κινδυνεύουν επίσης όσοι παίρνουν τα αντιεπιληπτικά φάρμακα φαινυτοΐνη, φαινοβαρβιτάλη ή πριμιδόνη.
Οι μεγάλες δόσεις φολικού οξέος μπορεί να καλύψουν την ανεπάρκεια της Β12 και να προκαλέσουν μόνιμη νευρολογική βλάβη. Η λήψη συμπληρωμάτων καλίου, τέλος, σε μερικούς ανθρώπους εμποδίζει την απορρόφηση της Β12.

Η συνθετική Β12 που υπάρχει στα συμπληρώματα και στα εμπλουτισμένα τρόφιμα, δεν εξαρτάται από τα πεπτικά οξέα για να απορροφηθεί. Είτε συνθετική, όμως, είτε φυσική, δεν απορροφάται εξ ολοκλήρου από τον οργανισμό. Γι’ αυτό και η θεραπεία της ανεπάρκειας συνήθως απαιτεί μεγαλύτερες ποσότητες απ’ όσες στην πραγματικότητα θα χρειαζόταν ο οργανισμός.

Τα συμπληρώματα μπορεί να είναι σε μορφή ενέσεων, υπογλώσσιων δισκίων και δερματικών επιθεμάτων.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία